@article { author = {زینی وند, تورج and KHOSRAVI, THORAYA and PIRIY, SHAMSI}, title = {درآمدی بر زیبایی شناسی حکمت (قِیمَةُ کُلِّ إمرئٍ ما یُحْسِنُهُ) (نهج البلاغه ح/81 )}, journal = {Religious Literature and Art}, volume = {4}, number = {16}, pages = {61-77}, year = {2020}, publisher = {Islamic Sciences and Culture Academy}, issn = {2538-5704}, eissn = {2821-2177}, doi = {10.22081/jrla.2020.56485.1256}, abstract = {حکمــت «قِیمَةُ کُلِّ امرئٍ مَا یُحسِـنُهُ» از نهج‌البلاغــه، دربردارنــده‌ی ویژگــی‌های بلاغــی و معنوی فراوانی است و از روزگاران گذشته تاکنون، موجب شگفتی، تحیّر و تأمّل برخی از اندیشمندان گردیده است. یافته‌های پژوهش، حاکی ازآن است که آنچه موجب تفاوت در دیدگاه شارحان و مترجمان این حکمت شده است، ترکیب «ما یُحسِنُهُ» می‌باشد؛ بدین صورت که برخی از دیدگــاه‌ها این عبـارت را به مفهوم «دانایی» و «علم»، وبرخــی دیگر نیـز آن را به مفهــوم «کردار» و «عمل» شرح و ترجمه نموده‌اند. در حقیقت، از نظر امام (ع) ملاک و معیار شخصیّت انسان در گرو علم و عمل اوست و انسانی می‌تواند به نهایت کمال برسد که همواره و پیوسته بر مدار علم و عمل شایسته و نیک (برخوردار از حسن فعلی و حسن فاعلی)، گام برمی‌دارد. پژوهـش حاضـــر بـا روش توصیـفی ـ تحلیلی ـ اسنادی بر آن است تا با بررســی ابعـاد و جوانب زیباشـناسـانۀ عبارت مذکور از نهج‌البلاغــه، دیدگاه شارحان، مترجمان و اندیشـمندان متقدّم و متأخّر را مورد بررسی و تبییــن قرار دهد. واژگان کلیدی: نهج‌البلاغه، حکمت، زیبائی شناسی، ترجمه، فصاحت و بلاغت.}, keywords = {نهج‌البلاغه,حکمت,زیبائی شناسی,ترجمه,فصاحت و بلاغت}, title_fa = {درآمدی بر زیبایی شناسی حکمت «قِیمَةُ کُلِّ إمرئٍ ما یُحْسِنُهُ»}, abstract_fa = {حکمت «قِیمَةُ کُلِّ امْرئٍ مَا یُحْسِنُهُ» از نهج‌البلاغه، دربردارندۀ ویژگی‌های بلاغی و معنوی فراوان است و از روزگاران گذشته تاکنون، موجب شگفتی، تحیر و تأمل برخی از اندیشمندان گردیده است. یافته‌های پژوهش، حاکی ازآن است که آن‌چه موجب تفاوت در دیدگاه شارحان و مترجمان این حکمت شده است، ترکیب «مَا یُحْسِنُهُ» می‌باشد؛ به این صورت که برخی این عبارت را به مفهوم «دانایی» و «علم»، وبرخی دیگر نیز آن را به مفهوم «کردار» و «عمل» شرح و ترجمه نموده‌اند. در حقیقت، از نظر امام7 ملاک و معیار شخصیت انسان در گرو علم و عمل او است و انسانی می‌تواند به نهایت کمال برسد که همواره و پیوسته بر مدار علم و عمل شایسته و نیک (برخوردار از حسن فعلی و حسن فاعلی)، گام بر‌دارد. پژوهش حاضر با روش توصیفی ـ تحلیلی ـ اسنادی بر آن است تا با بررسی ابعاد و جوانب زیباشناسانۀ عبارت مذکور از نهج‌البلاغه، دیدگاه شارحان، مترجمان و اندیشمندان متقدم و متأخر را مورد بررسی و تبیین قرار دهد.}, keywords_fa = {نهج‌البلاغه,حکمت,زیبائی شناسی,ترجمه,فصاحت و بلاغت}, url = {https://jrla.isca.ac.ir/article_68971.html}, eprint = {https://jrla.isca.ac.ir/article_68971_c06479b4ddd9c3374264ab6bd5084b93.pdf} }