The connection between voice and content in Nahjoplbalahqah (Case Study: Qaseah Sermon)
Document Type : Original Article
Authors
1 Kharazmi university- Tehran
2 Kharazmi university. Tehran. Iran
10.22081/jrla.2020.55668.1249
Abstract
Vocal layers are the first constituent of language which give a specific music to the words and play an important role in conveying messages. Nahjolbalaghah is the prominent example of rhetoric and uses vocal signs to convey meaning. The word order and the choice of vocabulary is like music and portrays the content.
In the present paper we try to show the semantic value of voice in the Qaseah sermon to show how using certain voices in different situations manages to convey the message to the reader, showing the the rhetoric capabilities of the speaker.
In the present paper we try to show the semantic value of voice in the Qaseah sermon to show how using certain voices in different situations manages to convey the message to the reader, showing the the rhetoric capabilities of the speaker.
Keywords
1. آل بویه، عبدالعلی و نظری، علیرضا (بیتا)، همآوایی واژگانی و نقش آن در انسجام خطبه‌های نهج البلاغه، فصلنامه ادبیات دینی، شماره3، صص23-44.
2. إبن أبی الحدید، عبد الحمیدبن محمد (1995)، شرح نهج البلاغة، بیروت: مؤسسة الأعلمی للمطبوعات.
3. ابن جنی (1952)، الخصائص، تحقیق محمد علی النجار، ط3، قاهرة: دار الکتب المصریة.
4. ابن فارس، احمد بن فارس (1404ق)، معجم مقاییس اللغة، ضبط و تحقیق عبد السلام محمد هارون، قم: مرکز النشر التابع لمکتب الاعلام الإسلامی.
5. ابن منظور، محمدبن مکرم (1988)، لسان العرب، بیروت: دار إحیاء التراث العربی.
6. إبن میثم بحرانی، کمال الدین علی (بیتا)، شرح نهج البلاغة، بیروت: مؤسسة فقه الشیعة.
7. أبو زید، أحمد (1992)، التناسب البیانی فی القرآن، رباط: الدار البیضاء.
8. اختیار، منصور (1348)، معنی شناسی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
9. اسدی، عادل حسن (2006)، من بلاغة الإمام علی7 فی نهج البلاغة، قم: مؤسسة المحبین.
10. انیس، ابراهیم (1374)، آواشناسی زبان عربی، ترجمۀ ابوالفضل غلامی و صفر سفیدرو، چاپ اول، قم: نشر اسوه.
11. باقری، مهری (1367)، مقدمات زبان شناسی، تبریز: انتشارات دانشگاه تبریز.
12. بییرویش، مانفرد (1363)، زبان شناسی جدید، ترجمۀ محمد رضا باطنی، چاپ دوم، تهران: نشر آگاه.
13. پورفرزیب، إبراهیم (1377)، تجوید جامع، چاپ دوم، تهران: نشر سمت.
14. پیر کومله، مائده (1393)، بررسی دلالی و معنایی سوره مریم، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران.
15. تجلیل، جلیل (1367)، جناس در پهنه ادب فارسی، تهران: مؤسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی.
16. حاجی زاده، مهین (1388)، «بررسی و تحلیل نگرش‌های آوایی و واج شناسی ابن جنی»، مجله علمی پژوهشی زبان و ادبیات عربی، شمارۀ 1، صص41-63.
17. حسنی، منصوره (1393)، بررسی مقایسه‌ای ساختار آوایی خطبه ها و نامه‌های نهج البلاغه، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه قزوین.
18. حق شناس، علی محمد (1376)، آواشناسی (فونتیک)، چاپ پنجم، تهران: چاپ نقش جهان.
19. خاقانی، محمد و یوسف فضیلت (1385)، «دلالت آوایی در آیه‌های وعد و وعید قرآن کریم»، دو فصلنامه قرآن در آیینه پژوهش، سال اول، شمارۀ 10، صص79-101.
20. دشتی، محمد (1386)، ترجمه نهج البلاغه، چاپ اول، تهران: نشر سرور.
21. سالم، شیرین و مهین حاجی زاده (1391)، «زیباشناسی گونه‌های جناس در نهج البلاغه»، پژوهشنامه علوی پژوهشگاه علوم انسانی، سال 3، شمارۀ 1، صص67-90.
22. صفوی، کوروش (1386)، آشنایی با معنی شناسی، تهران: نشر پژواک کیوان.
23. عاملی، معین دقیق (2012)، دروس فی البلاغة، ط1، بیروت: دار جواد الأئمة.
24. عباس، حسن (2004)، خصائص الحروف العربیة و معانیها، دراسة، بیروت: منشورات إتحاد الکتاب العرب.
25. عکاشة، محمود (1426)، التحلیل اللغوی فی ضوء علم الدلالة، قاهرة: دار النشر الجامعات.
26. علایلی، عبداللّٰه (1988)، تهذیب المقدمة اللغویة، بیروت: دار السؤال.
27. علی الصغیر، محمد حسین (2000)، الصوت اللغوی فی القرآن، بیروت: دار المؤرخ العربی.
28. فرید عبداللّٰه، محمد (2008)، الصوت اللغوی و الدلالة فی القرآن الکریم، ط1، بیروت: دار الهلال.
29. فلاح، ابراهیم و سجاد شفیعپور (1394)، «کاربرد شناسی نشانه‌های آوایی در نظام معنایی قرآن»، دوفصلنامه پژوهش های قرآنی در ادبیات، شمارۀ 1، صص 41-63.
30. قربانپور، لیلا (1391)، بررسی دلالی سوره ابراهیم و یوسف7، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه مازندران.
31. کانتینو، جان (1961)، دروس فی علم الأصوات العربیة، تعریب: صالح قرماوی، تونس.
32. مالکی، ام البنین (1389)، الدلالة الصوتیة فی خطب نهج البلاغة، پایان نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه اصفهان.
33. منتظری، حسینعلی (1368)، شرح خطبۀ قاصعه، چاپ اول، تهران: نشر اطلاعات.
34. مهدی عواد، عبد الحسین (2008)، فقه اللغة العربیة، بیروت: مؤسسة العارف للمطبوعات.
35. نجاریان، ماجد (1385)، الدلالة الصوتیة فی القرآن الکریم، رسالۀ دکتری، دانشگاه اصفهان.
36. وال وارک، جی. اف (بیتا)، زبان و زبان شناسی،ترجمۀ حمید سرهنگیان، تبریز: چاپخانه شفق.
37. هاشمی، احمد (1376)، جواهر البلاغة، ط7، قم: مرکز النشر التابع لمکتب الأعلام الإسلامی.
38. یول، جورج (1370)، بررسی زبان، مبحثی در زبانشناسی همگانی، ترجمۀ اسماعیل جاویدان و حسین وثوقی، چاپ اول، تهران: مرکز ترجمه و نشر کتاب.
)