Semiotics of sihr in the Holy Quran
Document Type : Original Article
Author
دانشگاه علوم و معارف قرآن کریم قم
10.22081/jrla.2020.53154.1203
Abstract
Semiotics is a new branch of science which is very informative in new ways. The main topic of the present paper is sihr (magic) which is a very old phenomenon seen all over the world. Sihr (magic) is a set of methods, beliefs and actions which are meant to control the natural situation in order to reach certain goals and are used by certain groups. In the present paper we look the word sihr in the Quranic context from both textual (the verses) and extra-textual (the story of the prophets and their being accused of sihr) viewpoints. It is obvious from the Quranic text that Sihr was a common accusation against Prophet Muhammad. God doesn’t use sihr or magic but relies on total honesty and logical argumentations in order to guide people. Sihr was used as an accusation against the prophets in order to deny them and deny the truth.
Keywords
1. ابن فارس، احمدبن فارس (1399ق)، معجم المقاییس اللغة، تحقیق عبدالسلام محمد هارون، بیروت: دارالفکر.
2. ابن منظور، محمدبن مکرم (1414ق)، لسان العرب، بیروت: دار الفکر للطباعة و النشر.
3. الهی قمشه‌ای (1375)، ترجمۀ قرآن کریم، تهران: بنیاد نشر قرآن.
4. انصاری، مرتضی (1410ق)، المکاسب، تحقیق سید محمد کلانتر، بیروت: منشورات مؤسّسة النّور للمطبوعات.
5. بروجردی، سید محمدابراهیم (1366)، تفسیر جامع، چاپ ششم، تهران: انتشارات صدر.
6. پریزاد، حسین، فروغ صهبا (1395)، «بازتاب اندیشۀ اسطورهای جادو در غزلیات مولوی»، کهن نامه ادب پارسی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، سال هفتم، شمارۀ اول، صص 1-24.
7. حسینی شاه عبدالعظیمی، حسین (1363)، تفسیر اثنی عشری، چاپ اول، تهران: انتشارات میقات.
8. خلعتبری، سام الدین، مهری رحمانی (1393)، «دیدگاه اسلام و یهود درباره سحر»، فصلنامه سراج منیر، دورۀ 5، شمارۀ 15، صص 105-132.
9. راغب اصفهانی، حسین‌بن محمد (1312ق)، مفردات الفاظ قرآن، بیروت: دار القلم.
10. رمضان نرگسی، رضا (1389)، «سحر و جادو از دیدگاه علم و معرفت»، فصلنامه معرفت، شمارۀ 34، صص 1-8.
11. طباطبایی، سید محمد حسین (1374)، المیزان فی تفسیر القرآن، ترجمۀ محمدباقر موسوی، قم: دفتر انتشارات اسلامی.
12. طبیبیان، سید حمید (1397)، فرهنگ لاروس، تهران: انتشارات امیر کبیر.
13. طریحی، فخرالدین ابن محمد (1375)، مجمع البحرین، تهران: مرتضوی.
14. طیب، سید عبدالحسن (1387)، اطیب البیان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، تهران: انتشارات اسلام.
15. عامری، محمدعلی، علی باقر طاهری نیا، معصومه شبستری (1395)، «نشانه‌شناسی ادبی شخصیت فرعون در قرآن کریم»، فصلنامه علمی پژوهشی ادبی-قرآن، دورۀ 4، شمارۀ 14، صص 130-149.
16. عمید، حسن (1379)، فرهنگ عمید، چاپ بیست و دوم، تهران: انتشارات امیرکبیر.
17. فراهیدی، خلیل‌بن احمد (1409ق)، کتاب العین، قم: نشر هجرت.
18. قائمی‌نیا، علیرضا (1386)، «دانش نشانه‌شناسی و تفسیر قرآن»، مجله قرآن و علم، شمارۀ اول، صص 137-160.
19. قرائتی، محسن (1383)، تفسیر نور، چاپ یازدهم، تهران: مرکز فرهنگى درس‌هایى از قرآن.
20. قمری، بیان، علی باقر طاهری نیا (1396)، «نشانه‌شناسی واژه النار در قرآن کریم»، فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی، دورۀ 2، شمارۀ 5، صص 9-35.
21. محققان، زهرا (1393)، «نشانه‌شناسی لایه‌ای آیات قرآن کریم با توجه به روابط درون متنی و بینامتنی»، فصلنامه قرآن شناخت، سال هفتم، شمارۀ 1، صص 27-46.
22. محکی، علی اصغر، راضیه سوزن چی کاشان (1391)، «نشانه‌شناسی نمادهای بهشت در قرآن کریم»، نشریه مدیریت فرهنگی، دورۀ 6، شمارۀ 15، صص 19-30.
23. مکارم شیرازی، ناصر و دیگران (1374)، تفسیر نمونه، چاپ اول، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
24. نجفیان، آرزو، حیات عامری (1389)، «نگاهی نشانه‌شناختی به واژه آیه در قرآن کریم»، فصلنامه علمی-پژوهشی نقد ادبی، دورۀ 3، شمارۀ 10، صص 175-204.
)