Modality in the 30th Chapter of the Quran

Document Type : Original Article

Authors

Arabic Language and Literature, Arak University

10.22081/jrla.2020.55371.1238

Abstract

Modality points to the quality of expression, which shows the degree of certainty on the part of the enunciator. The 30th chapter of the Quran

 
is a part of an ideological text which expresses the tenets of Islam such as : God, the Hereafter, Paradise, Inferno and preaches monotheism. We can address the issue of modality in this section. The results show that cognitive modality is the predominant one in this section of the Quran which focuses on creation, hereafter, paradise and inferno, and the sotries pertaining to previous prophets. In order to emphszie this, the tow modalities of indication and subjunction has led to this. the imperative mood and imperative modality is less prominent in these parts.

Keywords


1. آلوسی، محمود بن عبدالله (بی­تا)، تفسیر روح المعانی، بیروت: دارالفکر.
2. ابن عاشور، محمد (1984)، تفسیر التّحریر و التنویر، تونس: الدّار التونسیّة، الدّار الجماهیریّة للنّشر.
3. أرمی، محمد عبدالله (2001)، تفسیر حدائق الروح و الریحان، إشراف هاشم محمد علی بن حسین، بیروت: دارطوق النجاة.
4. انوری، حسن؛ حسن احمدی گیوی (1373)، دستور زبان فارسی، چاپ دهم، تهران: انتشارات فاطمی.
5. تفتازانی، مسعود بن عمر (1391)، شرح المختصر علی تلخیص المفتاح، قم: منشورات اسماعیلیان.
6. ثالث، موسی (1427ق)، مفهوم الجهة فی اللسانیات الحدیثة، رسالة مرحلة الماجستیر، جامعة الملک سعود، ریاض.
7. حسن، عباس (1391)، النحو الوافی، ط 1، قم: دارالمجتبی.
8. ذوالفقاری، اکرم (1395)، وجه و وجهیت در عهدنامه امام علی7 به مالک اشتر (پژوهش نحوی- معنایی)، پایان‌نامۀ  کارشناسی ارشد، دانشگاه بوعلی سینا همدان.
9. رازی، فخرالدین (1981)، التفسیر الکبیر أو مفاتیح الغیب، بیروت: دارالفکر.
10. ریحانی، محمد عبدالرحمن (1998)، اتّجاهات التحلیل الزمنی فی الدراسات اللغویة، قاهرة: دارقباء.
11. زمخشری، محمود بن عمر (2009)، تفسیر الکشّاف، تعلیق خلیل مأمون شیحا، ط 3، بیروت: دار المعرفة.
12. سجادی، سیدجعفر (1373)، فرهنگ معارف اسلامی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
13. طالقانی، سید محمود (1348)، پرتوی از قرآن، تهران: شرکت سهامی انتشار.
14. طبرسی، فضل بن حسن (2006)، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت: دارالمرتضی.
15. فتوحی، محمود (1392)، سبک­شناسی، چاپ دوم، تهران: انتشارات سخن.
16. فرشیدورد، خسرو (1384)، دستور مفصل امروز بر پایه زبان­شناسی جدید، چاپ دوم، تهران: سخن.
17. فولادوند، محمدمهدی (1383)، ترجمۀ قرآن کریم، چاپ سوم، تهران: انتشارات دار القرآن الکریم.
18. قائمی، مرتضی؛ اکرم ذوالفقاری (1395)، «نقش وجه فعل در وجهیت در نامۀ 53 نهج­البلاغه»، پژوهش‌های زبان­شناسی تطبیقی، دورۀ 6، شمارۀ 12، صص 85-106.
19. ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ، (1395)، «نمود واژگانی و نقش آن در وجهیت در نامۀ 53 نهج‌البلاغه»، فصلنامۀ علمی- پژوهشی زبان­پژوهی دانشگاه الزهراء3، سال نهم، شمارۀ 23، صص 121-152.
20. لاینز، جان (1391)، درآمدی بر معناشناسی زبان، ترجمۀ کورش صفوی، تهران: نشر علمی.
21. مکارم شیرازی، ناصر و همکاران (1386)، تفسیر نمونه، چاپ 36، تهران: دارالکتب الإسلامیة.
22. ناتل خانلری، پرویز (1366)، تاریخ زبان فارسی، تهران: نشر نو.
23. وردانک، پیتر (1393). مبانی سبک­شناسی، چاپ دوم، ترجمۀ محمد غفاری، تهران: نشر نی.
24. هاشمی، احمد (1379)، جواهر البلاغة، ط 1، قم: دار الفقه.
25. Palmer, F. R. (2001): mood and modality, Cambridg: Cambridg university press.
26. Portner, Paul (2008): Moodality, Oxford university press. Cambridge University press.
27. Simpson, Paul (1993): language, ideology and point of view,London: Routledge.