Affective and Magical Aspects of the Sheqsheqieh Sermon

Document Type : Original Article

Authors

1 Mashhad, Azadi Square, Ferdowsi University of Mashhad,

2 Azadi Square, Ferdowsi University of Mashhad, Fajr Sleeper.

10.22081/jrla.2020.54652.1222

Abstract

The Sheqsheqieh sermon is one of Imam Ali’s most famous sermons, including criticisms, litigations and complaints against the previous caliphs, expressing the ugly truth of the Islamic society with eloquence. Imam Ali in this sermon uses a rhetorical structure in reaction to the usurpation of the caliphate and expresses the deviations and the blows cast upon the Islamic society. He uses rhetorical techniques such as simile, metaphor and figurative speech. He criticizes social phenomena of his time to internalize the values in the Islamic society, criticizing the government and their policies. The present paper focuses on the sheqsheqieh sermon, relying on its rhetorical styles by showing its affective and spiritual aspects. In this sermon, concepts, linguistic structure, styles of speech are intertwined to convey an image of the social and political situation. The literary devices are selected artistically, so that, in addition to creating a literary space, they connect to the overall structure of the speech . the present paper analyzes the linguistic structure of Imam Ali’s speeches in conveying the concepts in this Sermon.

Keywords

References

1. قرآن کریم.
2. ابن ابی الحدید، عبدالحمیدبن محمد المداینی (۱۹۹۵)، شرح نهج‌البلاغه، بیروت: مؤسسة الاعلمی للمطبوعات.
3. ابن منظور، محمد بن مکرم (۱۴۱۴ق)، لسان العرب، بیروت: دارالصادر.
4. ابن میثم بحرانی، کمال‌الدین میثم بن علی (۱۹۸۱)، شرح نهج‌البلاغه، بیروت: دارالعلم الاسلامی.
5. بلاوی، رسول؛ محمد غفوری فر (1436ق)، «الظواهرالأسلوبیة فی خطبة الشقشقیة»، مجلة الدراسات فی العلوم الإنسانیة، دانشگاه تربیت مدرس، السنة 22، العدد 1، علمی پژوهشی، صص 49-68.
6. تفتازانی، سعدالدین (۱۳۸۳)، مختصرالمعانی، طبع 8، بیروت: دارالفکر.
7. جرجانی، عبدالقاهر (۲۰۰۷)، دلائل الاعجاز، بیروت: دارالفکر.
8. دشتی، محمد (۱۳۷۸)، المعجم المفهرس لالفاظ نهج‌البلاغه، چاپ 17، قم: انتشارات أمیرالمؤمنین7.
9. زمخشری، محمودبن عمر (۱۹۷۹)، اساس­البلاغة، بیروت: دارالصادر.
10. شهیدی، سید جعفر (۱۳۷۰)، ترجمه نهج­البلاغه، چاپ سی‌ویکم، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
11. طبانة، بدوی احمد (1962)، "علم البیان "دراسة التاریخیة فی أصول البلاغة العربیة، قاهرة: مکتبة الآنجلو المصریة.
12. مشایخی، خرمیان (1393)، «معناشناسی اسلوب نهج‌البلاغه (خطبه ۵-۱)»، فصلنامه ادبیات دینی، شمارۀ ۷، صص 93-111

Files

Share

How to cite

Statistics