The Investigation of imagery involving the elements of dialogue and character in the story of Prophet Moses in the Holy Quran

Document Type : Original Article

Authors

1 Associate professor of Tehran university

2 Ph.D. Arabic Language and Literature, Tehran University

10.22081/jrla.2022.63412.1363

Abstract

In an era when both Arabic and non-Arabic literature lacked narratives in their modern sense, the Holy Quran suddenly introduced stories in a novel format and structure. The narratives in the Quran are highly vivid and tangible, and one of the most important and imagery-evoking narrative elements in Quranic stories is the dialogue and character elements. These elements play a significant role in depicting the events of the story, as the narrative cannot be imagined without characters, and characters cannot be fully understood without dialogue. Throughout history, there has always been interaction between prophets and disbelievers, and their discourse with ordinary people has never been devoid of these elements. Therefore, in this article, the author endeavors to examine the two elements of dialogue and character in the story of Prophet Moses using a descriptive-analytical method and elucidate its aesthetic dimensions. The findings of such research reveal that one of the manifestations of the miraculous nature of the Holy Quran stems from the unity and coherence among its verses, and this harmony among various narrative elements is clearly observable. This unity is aimed at achieving religious objectives throughout the Quranic stories, so much so that all elements together form a cohesive and harmonious structure

Keywords


  1. ایرانی، ناصر (1380)، هنر رمان، چاپ اول، تهران:نشر آبانگاه
  2. بستانی، محمود (1986)، الإسلام والفنّ، الطبعة الرابعة، بیروت: دارالمشرق
  3. پروینی، خلیل (1379)، تحلیل عناصر ادبی و هنری داستانهای قرآنی، چاپ اول، تهران: انتشارات فرهنگ گستر
  4. جعفری، حسینعلی (1376)، بررسی هنری بهترین قصه‌های قرآن، چاپ اول، تهران: انتشارات حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی
  5. حاج، هانی (بی‌تا)، 100 قصة من نهآیۀ الظالمین، قاهرة: المکتبة التوفیقیة
  6. حجازی، محمد محمود (1970)، الوحدة الموضوعیة فی القصة القرآنیة، الطبعة الأولی، قاهرة: المطبعة المدنی
  7. حسینی ژرفا، ابو القاسم (1377)، مبانی هنری قصه‌های قرآن، چاپ یازدهم، تهران:انتشارات پارسیان

8.داودی مقدم، فریدۀ(1393) «تحلیل ادبی زبانی داستان قرآنی موسی و خضر علیهما السلام از منظر نظام های گفتمانی»، پژوهشهای ادبی - قرآنی، پاییز، سال2، شماره 3، صص182- 185

  1. دجانی، زاهیه (1998)، المفهوم القرآنی والتوراتی عن موسی7 وفرعون، بیروت:دارالتقریب بین المذاهب الإسلامیة
  2. شیرین پور، ابراهیم و فردوس آقاگلزاده (1394)«بررسی ساختار روایی داستان حضرت موسی7 در سوره اعراف»، پژوهشهای ادبی - قرآنی، تابستان، سال3، شمارۀ2، صص72- 96.
  3. صالحی، پیمان و طاهرۀ افشار (1398)«تحلیل گفتمان انتقادی داستان حضرت موسی در قرآن کریم براساس الگوی نورمن فرکلاف»، پژوهشهای قرآنی، پاییز، سال24، شمارۀ3، صص59- 82.
  4. عبد التواب، صلاح الدین (1995)، الصورة الأدبیة فی القران الکریم، الطبعة الأولی، قاهرة: الشرکة المصریة العالمیة للنشر
  5. عبد ربه، عبد الحافظ (1972)، بحوث فی قصص القرآن، الطبعة الأولی، بیروت: دار الکتاب اللبنانی
  6. علیان، مصطفی (1992)، بناء الشخصیة فی القصة القرآنیة، عمان: دار البشیر
  7. عماره، محمد محمود (1997)، فقه الدعوة من قصة موسی7، الطبعة الأولی، قاهرة: مکتبة الإیمان
  8. فضل، حسن عباس، (1987)، القصص القرآنی إیحاؤه ونفحاته، الطبعة الأولی، اردن: مطبعة دار الفرقان
  9. فولادوند، محمدمهدی (1398)، ترجمۀ قرآن کریم، چاپ اول، تهران: انتشارات پیام عدالت
  10. قطب، سید (بی‌تا)، التصویر الفنی فی القرآن الکریم، قاهرة:دار الشروق
  11. مهدوی، سید سعید (1381)، قصه و نکات تربیتی آن در قرآن، چاپ اول، قم: نشر دفتر تبلیغات اسلامی

20.میر صادقی، جمال (1384)، عناصر داستان، چاپ چهارم، تهران:انتشارات سخن

  1. نجاتی، محمد عثمان (1990)، مباحث فی علوم القرآن، الطبعة الثانیة، قاهرة: نشر دار العلم العربی
  2. نظری، علی و پروانۀ رضایی(1387)، «بررسی تطبیقی داستان یوسف و موسی7 در قرآن»، پژوهشنامه قرآن و حدیث، زمستان، شمارۀ 5، ، صص73- 96.
  3. نقره، تهامی (1974)، سیکولوجیة للقصة فی القرآن، تونس: الشرکة التونسیة للتوزیع
  4. ویسى، محمود و فهیمۀ میرى، (1391)، «بررسی ابعاد تربیتی سرگذشت حضرت موسی7 و عبد صالح در قرآن»، فروغ وحدت، زمستان، سال 8، شمارۀ 20، صص 1- 17.