Descriptive-Analytical Examination of Figurative Expressions in Three Verses of the Quran and Three Hadiths from Nahj al-Balagha (Case Study: Reviewing Selected Translations, Interpretations, and Commentaries of the Quran and Nahj al-Balagha)

Document Type : Original Article

Authors

1 Faculty member of Hazrat Narjes University (AS) / Assistant Professor and Member of the Department of Quranic and Hadith Sciences

2 Doctoral student of Theology - Quran and Hadith / Allameh Tabatabai University

10.22081/jrla.2023.64246.1369

Abstract

Figurative expressions have always been an essential stylistic feature in all languages. The Quran and Nahj al-Balagha, which communicate with people in a language familiar to the general public, are rich in such expressions. One of the challenges in translating these texts into Persian lies in rendering their figurative language. Among the various communicative or semantic translation approaches used by translators, certain shortcomings have been identified, highlighting the necessity of this research.
This study adopts a descriptive-comparative method and utilizes library research to evaluate selected translations and determine the most accurate meanings of figurative expressions. Additionally, the views of Quranic commentators and Nahj al-Balagha scholars on these expressions are examined comparatively.
Findings reveal that the use of figurative literary devices enhances the appeal of these texts and plays an unparalleled role in conveying the messages of the Quran and Nahj al-Balagha. Moreover, regarding the figurative expression in Quran 18:42, the first category of translations is deemed most accurate; in Quran 43:18, the second category; and in Quran 28:10, the third category.

For Nahj al-Balagha, it is observed that in Sermon 2, all translations convey a similar meaning. However, in Saying 14, translators in the second and third groups attempt to clarify the figurative expression by adding explanations. In Saying 160, the second group's translation is identified as the most accurate.


Keywords

Main Subjects

References

  1. ابن درید، محمد بن حسن (1988): «جمهرة اللغة»، بیروت: دارالعلم للملایین.
  2. ابن سیده، على بن اسماعیل (1421)، «المحکم و المحیط الأعظم» ، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  3. ابن منظور، محمد بن مکرم (1414)، «لسان العرب»، چاپ سوم، بیروت: دار صادر.
  4. ابن‌ابی‌الحدید، عبدالحمید بن‌ هبه‌الله(بی‌تا)، «شرح نهج‌البلاغة (ابن‌أبی‌الحدید)»، قم: مکتبة آیة‌الله العظمی المرعشی النجفی(ره).
  5. ابن‌اثیر، نصرالله‌بن‌محمد (1375)، «الجامع الکبیر فی صناعه المنظوم من الکلام و المنثور»، عراق- بغداد: المجمع العلمی العراقی.
  6. ابن‌میثم، میثم بن علی (1414ق)، «شرح نهج­البلاغة(ابن­میثم)»، تهران: دفتر نشر­الکتاب.
  7. ابوحیان، محمد بن یوسف (1420ق)، «البحر المحیط فى التفسیر»، لبنان- بیروت: دار الفکر.
  8. ارفع، سیدکاظم (1378)، «ترجمۀ روان نهج­البلاغه(ارفع)»، چاپ دوم، تهران: فیض کاشانی.
  9. الهى­قمشه‏اى، مهدى (1380)، «ترجمۀ قرآن (الهى­قمشه‏اى)»، قم: فاطمه­الزهرا.
  • امین‌شیرازی، احمد (1392)، «آیین بلاغت: شرح فارسی مختصرالمعانی»، قم: فروغ قرآن.
  • انصاریان، حسین (1388)، «نهج­البلاغة(ترجمۀ انصاریان)»، قم: دارالعرفان.
  • آق‌اولی، عبدالحسین (بی‌تا)، «دررالادب در فن معانی، بیان، بدیع»، بی‌جا: انتشارات الهجره.
  • آملی‌، عزالدین‌ بن‌ جعفر (1355)، «ترجمه و شرح نهج­البلاغه(عزالدین آملی)»، بی­جا: بی­نا.
  • آیتی، عبدالمحمد (1377)، «نهج­البلاغة(ترجمۀ آیتی)»، چاپ دوم، تهران: دفتر نشر فرهنگ اسلامی.
  • آیتى، عبدالمحمد (1374)، «ترجمۀ قرآن (آیتى)»، تهران: صدا و سیماى جمهورى اسلامى ایران (سروش).
  • بستانى، فواد افرام (1375)، «فرهنگ ابجدی»، چاپ دوم، تهران: اسلامی.
  • تدین­نجف­آبادی، مهدی؛ و سهراب­نژاد، سیدعلی (1393)، «پژوهش و نگرشی نو دربارۀ شش کنایه قرآن­کریم»، مجلۀ پژوهش‌های ترجمه در زبان و ادبیات عربی، دانشگاه علامه طباطبایی، زمستان، شمارۀ 11، صص155-176.
  • ثعالبی‌نیشابوری، عبدالملک‌بن‌محمد (1998)، «الکنایه و التعریض»، محقق: عائشه حسین فرید، قاهره- مصر: دار قباء.
  • جعفری، محمدمهدی (1388)، «نهج­البلاغة(ترجمۀ جعفری)»، تهران: ذکر.
  • دشتی، محمد (1380)، «نهج البلاغة(ترجمۀ دشتی‌)»، قم: مشهور.
  • دیباجی، ابراهیم (1385)، «بدایه البلاغه»، تهران: سمت.
  • دین‌پرور، جمال‌الدین (1379)، «نهج­البلاغه پارسی(ترجمۀ دین­پرور)»، تهران: بنیاد نهج­البلاغه.
  • راغب اصفهانى، حسین بن محمد (1412)، «مفردات الفاظ قرآن»، بیروت: دارالقلم.
  • رضایى­اصفهانى، محمدعلى (1383)، «ترجمۀ قرآن (رضایى)»، قم: مؤسسه تحقیقاتى فرهنگى دارالذکر.
  • زمخشرى، محمود‌بن‌عمر (1407)، «الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل و عیون الأقاویل فى وجوه التأویل»، چاپ سوم، لبنان- بیروت: دار الکتاب العربی.
  • زمخشری، ابی­القاسم محمود بن عمر (1979)، «أساس­البلاغة»، بیروت: دارصادر.
  • زناد، ازهر (1992)، «دروس فی البلاغه العربیه نحو رؤیه جدیده»، بیروت- لبنان: المرکز الثقافی العربی.
  • سکّاکی، یوسف بن ابی بکر (1987)، «مفتاح العلوم»، بیروت: دارالکتب العلمیة.
  • سیوطى، عبدالرحمن بن ابى‏بکر (1421)، «الإتقان فی علوم القرآن»، چاپ دوم، لبنان- بیروت: دار الکتاب العربی.
  • شهیدی، سیدجعفر (1378)، «نهج­البلاغة(ترجمه شهیدی‌)»، چاپ چهاردهم، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
  • شیروانی، علی (1381)، «نهج­البلاغة(ترجمۀ شیروانی)»، قم: نسیم حیات.
  • صادقى­تهرانى، محمد (1388)، «ترجمان فرقان (تفسیر مختصر قرآن­کریم)»، قم: شکرانه.
  • طاهرى­قزوینى، على‏اکبر (1380)، «ترجمۀ قرآن (طاهرى)»، تهران: قلم.
  • طباطبایى، محمدحسین (1374)، «ترجمۀ تفسیر المیزان»، چاپ پنجم، قم: جامعۀ مدرسین حوزه علمیه قم، دفتر انتشارات اسلامى.
  • طباطبایی، محمدحسین (1390)، «المیزان فی تفسیر­القرآن»، لبنان- بیروت: مؤسسه الأعلمی للمطبوعات.
  • طبرسی، فضل بن حسن (1372)، «مجمع­البیان فی تفسیرالقرآن»، مصحح: فضل‌الله یزدی‌طباطبایی و هاشم رسولی، چاپ سوم، تهران: ناصرخسرو.
  • عطوی، رفیق‌خلیل (1989)، «صناعه‌الکتابه»، بیروت- لبنان: دارالعلم للملایین.
  • فولادوند، محمدمهدى (1418)، «ترجمۀ قرآن (فولادوند)»، تهران: دفتر مطالعات تاریخ و معارف اسلامى.
  • فیض‌الاسلام اصفهانی، علی‌نقی (1368)، «ترجمه و شرح نهج­البلاغه(فیض­الاسلام)»، تهران: سازمان چاپ و انتشارات فقیه (تألیفات فیض­الاسلام).
  • فیروز آبادى، محمد بن یعقوب (1415)، «القاموس المحیط»، بیروت: دارالکتب العلمیه.
  • کاویان‏پور، احمد (1372)، «ترجمۀ قرآن (کاویان­پور)»، تهران: اقبال.
  • مدرس وحید، احمد (بی‌تا)، «شرح نهج­البلاغة (مدرس وحید)»، بی­جا: بی­نا.
  • مرتضى زبیدى، محمد بن محمد (1414)، «تاج العروس من جواهر القاموس»، بیروت: دارالفکر.
  • مشکینى­اردبیلى، على (1381)، «ترجمۀ قرآن (مشکینى)»، قم: الهادى.
  • معادیخواه، عبدالمجید (1374)،‌ «خورشید بی­غروب(ترجمۀ نهج­البلاغه معادی­خواه)»، تهران: نشر ذره.
  • مکارم­شیرازی، ناصر (1375)، «پیام امام امیرالمؤمنین(ع)»، تهران: دارالکتب­الإسلامیة.
  • مکارم­شیرازی، ناصر(1373)، «ترجمۀ قرآن(مکارم)»، قم: دفتر مطالعات تاریخ و معارف­اسلامی.
  • مؤید، یحیی بن حمزه (1332)، «الطراز المتضمن لاسرارالبلاغه و علوم حقائق الاعجاز»، مصر: دارالکتب الخدیویه.
  • میرزانیا، منصور (1373)، «جستاری در باب کنایه»، نشریۀ کیهان اندیشه، مؤسسۀ کیهان، ش55، صص170-178.
  • میمندی، وصال؛ و جمشیدی، فاطمه (1392)، «سیری در روند تکاملی کنایه و اقسام آن»، نشریۀ لسان مبین، دانشگاه بین‌‌المللی امام خمینی(ره)، تابستان، دورۀ 4، شمارۀ 12، صص193-216.
  • نواب­لاهیجی، محمد­باقر بن محمود (بی‌تا)، «شرح نهج­البلاغه (نواب­لاهیجی)»، تهران: اخوان کتاب­چی.
  • هاشمی خویی، حبیب الله بن محمد(1400)، «منهاج‌البراعة (خویی)»، تهران: مکتبة الاسلامیة.

Files

Share

How to cite

Statistics