به طور کلی هر انسانی در فرایند عقلانی، فکری و حتی عاطفی خود از افکار، ایده‌ها و مکاتب مختلف تأثیر می‌پذیرد. قرآن به عنوان غنی‌ترین اثر زبان عربی همواره مورد توجه و عنایت ادیبان، شاعران و صاحب نظران بوده است. ادونیس- برجسته‌ترین و نامدارترین شاعر ادبیات معاصر عربی- شخصیتی است که تأثیرپذیری از ایده‌ها و جریانات مختلفی از جمله تصوف اسلامی در شعر او موج می‌زند و از آنجا که تصوف اسلامی همواره با قرآن پیوندی عمیق داشته و مکاشفات صوفیه از اشراقات قرآن سرچشمه گرفته است، از این رو این مسأله تحولی شگرف را در نگرش او به‌وجود آورده است. از دیگر سو، ارتباط تنگاتنگ شعر و اندیشه و نیز بازتاب عقیده و فلسفۀ فکری در تجربۀ شاعر، عاملی دیگر در تأثیرپذیری مستقیم او از قرآن حتی در الفاظ و تعبیرات آن است. اما در مجموع نگاه ویژه ادونیس به قرآن و ساختار شگرفی که او در بینامتنی قرآنی از طریق زبان آفرینشگرش ایجاد نموده، او را از دیگر شاعران هم عصرش- که عنصر بینامتنی در سبک آنها نمود یافته- متمایز ساخته است.
)