اعمال انسان، موجب سعادت و شقاوت او در دنیا و آخرت می‌شود و چون انسان زندگی ابدی در پیش دارد، چگونگی عمل او در دنیا، و فراهم آوردن توشه برای آخرتش، حایز اهمیت است. قرآن برای نظام‌مندکردن ذهن مخاطب و ایجاد تحول در اندیشۀ مخاطب از شبکۀ معنایی گسترده ای بهره گرفته است. مقالۀ حاضر بر آن است با شیوۀ تحلیلی و توصیفی به گسترۀ معنایی حسنات و اعمال صالح در قرآن بر اساس نظریۀ معناشناسی ایزوتسو- که با تحقیق در واژگان، طرز نگرش قرآن به واژگان در دو محور خرد و کلان همنشینی و جانشینی را کشف می‌کند- بپردازد. یافته های تحقیق حاضر حکایت از آن دارد که حوزۀ معنایی حسنات و اعمال صالح از پر بسامدترین واژگان قرآنی به شمار می‌رود که بر اساس نظریۀ معناشناسی ایزوتسو بین آن‌ها رابطۀ عموم خصوص مطلق بر قرار است؛ زیرا دامنۀ حسنات عام می‌باشد و اعمال صالح و ثواب را شامل می‌شود، در حالی که برخی از حسنات عمل صالح محسوب نمی‌گردند.
محسنی, طاهره. (1399). تحلیل معناشناختی حسنات و اعمال صالح در قرآن کریم بر اساس نظریۀ ایزوتسو. فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی, 5(18), 43-67. doi: 10.22081/jrla.2020.58124.1282
MLA
طاهره محسنی. "تحلیل معناشناختی حسنات و اعمال صالح در قرآن کریم بر اساس نظریۀ ایزوتسو". فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی, 5, 18, 1399, 43-67. doi: 10.22081/jrla.2020.58124.1282
HARVARD
محسنی, طاهره. (1399). 'تحلیل معناشناختی حسنات و اعمال صالح در قرآن کریم بر اساس نظریۀ ایزوتسو', فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی, 5(18), pp. 43-67. doi: 10.22081/jrla.2020.58124.1282
VANCOUVER
محسنی, طاهره. تحلیل معناشناختی حسنات و اعمال صالح در قرآن کریم بر اساس نظریۀ ایزوتسو. فصلنامه مطالعات ادبی متون اسلامی, 1399; 5(18): 43-67. doi: 10.22081/jrla.2020.58124.1282
)