نقش‌مجاز ( لغوی، عقلی و استعاره) در تفسیرقرآن از دیدگاه علامه‌طباطبایی

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 جامعه الزهرا (س)

2 مجتمع امام

10.22081/jrla.2021.60010.1310

چکیده

بسیاری از معارف دینی و دستورهای زندگی در دین اسلام، از قرآن کریم به عنوان ثقل اکبر به دست می‌آید از این رو شناخت آموزه‌های قرآن از صدر اسلام تاکنون با عنوان «تفسیر قرآن» کانون توجه مسلمانان به ویژه اندیشمندان علوم قرآنی بوده است. یکی از علوم مورد نیاز تفسیر «بلاغت» و «علم بیان» است که بحث حقیقت و مجاز در آن جایگاهی ویژه دارد. وجود مجاز در قرآن و نقش آن در تفسیر از سوی اندیشمندان علوم قرآنی امری ثابت شده‌ و از قرون اولیۀ اسلام تاکنون به آن پرداخته شده است؛ به دلیل مقبولیت علمی علامۀ طباطبایی در جامعۀ تفسیری دستیابی به دیدگاه‌های ایشان دربارۀ «نقش مجاز در تفسیر قرآن» اهمیت دارد، از این رو، جستار حاضر به دنبال رسیدن به این هدف است. داده‌های پژوهش در بیش‌تر موارد افزون بر کتاب «المیزان فی تفسیر القرآن»، کتب تفسیری، بلاغی و لغوی استوار می باشد و بر اساس روش توصیفی تحلیلی یافته‌ها به این نکته اشاره دارد که علامۀ طباطبایی نقش مجاز را در آیات مرتبط با صفات و افعال الهی، انبیا:، مؤمنان، غیرمؤمنان، پدیده‌های طبیعی و آخرت مؤثر می‌داند.

کلیدواژه‌ها