تصویرپردازی به عنوان یکی از جنبه‌های ادبی کلام می‌باشد و در این میان، نظریه پردازان معاصر با کنکاش دربارۀ تصویر در قرآن کریم به ریشه‌یابی این صنعت بلاغی پرداخته‌اند. در میان سوره‌های قرآنی، سورۀ شعراء دربردارندۀ تصاویر متعدد از سرگذشت اقوام پیامبرانی چون نوح، هود، صالح، لوط و شعیب: است. شاکلۀ اصلی سرنوشت این اقوام را، حرکت و تکاپو تشکیل داده است، به این جهت در مقاله حاضر با روش توصیفی - تحلیلی نوع افعال حرکتی در تصویرپرداز این داستان‌ها و دلیل سیطره و غلبۀ آن‌ها بررسی خواهد شد. غلبۀ افعال حرکت انتقالی بر سایر افعال، دال بر تصویر موزون و ملموس داستان‌ها بوده و با تصاویری آکنده از عذاب‌های عظیم منسجم شده است. درمیان افعال حرکت انتقالی نیز، حرکت انتقالی افقی بیش از سایر افعال نمود پیدا کرده که این امر نشان دهندۀ بازتاب اعمال آدمی به خود است؛ زیرا شاخص‌های افعال حرکتی انتقالی افقی که همان آمدوشد، مدت غیاب و حضور، سرعت و قدرت است با شاخص‌های بر گذشت عمر هر انسان به خود هم‌مسیر است. نتیجۀ عمر انسان‌ها در فواصل زمانی مختلف حضور پیدا می‌کند و با سرعت و قدرت متناسب در هر زمان خود را در زندگی فرد بروز می‌دهد. از این رو، در این سوره که آکنده از ترسیم سرنوشت اقوام گذشته بوده، شاهد به کاربردن این نوع افعال حرکتی هستیم که همواره دال بر بازگشت عمل هر انسان به خود است و به این ترتیب ارتباط مضمون بیش از پیش در این سوره نمود پیدا می‌کند.
)